Asgari Ücret 2025’te Ne Olur? Bir Genç Yetişkinin Gözünden
Sabahın Erken Saatlerinde
Kayseri’nin sabahları soğuk olur. Kışın ne kadar dondurucuysa, yazın o kadar bunaltıcı olur. Bugün 2025 yılına dair aklımda bir sürü soru var. Havanın soğukluğu değil ama hayatın soğukluğu beni sarıyor. Zihnimdeki en büyük sorulardan biri bu: Asgari ücret 2025’te ne olur?
Düşüncelerim, geçen gün işyerinde yaptığı sohbetlere kayıyor. Yanımda oturan Hüseyin abi, elinde kahvesiyle bana bakarken “Bu gidişle 2025’te asgari ücretin ne olacağını kimse bilmiyor” demişti. İronik bir şekilde, o an gülümsediğini hatırlıyorum ama gözleri öyle boştu ki, sanki yıllarca hiç gülmemiş gibi. Hüseyin abi, hayatın yükünü omuzlarında hisseden biri. Yıllardır aynı işi yapıyor ama bir türlü o tatmin edici maaşı alamıyor. Ne zaman ondan maaş konusunda bir şeyler söylesem, o hep gülüp geçerdi ama şimdi yüzündeki o boş ifade her şeyin özeti gibiydi.
Hüseyin Abi’nin Konuşması
Bugün, ofiste biraz yalnızım. Hüseyin abi dün akşam geç geldi, “Kahve içmeye gel” dedim, ama yine o eski “Yoğunum, işim var” demeleri vardı. Neden bu kadar yalnızız, diye sormak geliyor içimden ama hayır, sormuyorum. Ama aklımda hala şu soru yankı yapıyor: Asgari ücret 2025’te ne olur?
Hüseyin abi dün, “Gözümüzü açtık, enflasyon ne kadar arttı biliyor musun? Maaş artışları da bir şey ifade etmiyor artık” demişti. Bunu söylemek, onun içindeki hayal kırıklığını fazlasıyla belli ediyordu. İçimde bir şey kıpırdadı. Çalışan bir insan olarak, zaman zaman bu tür konular hep kafamı kurcalıyor. Geçen yıl maaş artışıyla rahatladığımızı düşündüğümüz günlerin üzerinden çok zaman geçmedi ama şimdi, başka bir yılı daha devirmemize rağmen yine aynı noktadayız. Gelecek, hala belirsiz.
Duygularım Arasında Kaybolmak
Kayseri’de, bir genç yetişkin olarak, kendi ayaklarım üzerinde durmaya çalışırken zaman zaman nasıl çıkacağımı bilemediğim bu girdabın içinde kayboluyorum. Geceleri, yıllık tatil planlarımı yaparken bile paranın kıymetini her şeyin önünde tutmam gerektiğini düşündüm. 2025’te bir umut var mı, yok mu bilmiyorum ama aradığım şey çok basit: Huzurlu bir yaşam, çalışma hayatımın karşılığını alabilmek ve tek bir maaşla geçinmek.
Hüseyin abiyle sohbetimizdeki o boşluk beni derinden etkiledi. Asgari ücretin bir şekilde yükselmesi gerekmediğini söylemek kolay ama hayat o kadar pahalı ki. Düşünsene, Kayseri’de ev kiraları neredeyse her geçen yıl yükseliyor ve küçük bir evin kirası 5000 TL’yi bulabiliyor. Bunu görmek, karşısına geçip “Hadi bir plan yapalım, bir şeyler değiştirelim” demek, ne kadar güçleşiyor! Her gün mücadele ederken, geleceğe dair belirsizlik biraz daha zorlayıcı hale geliyor.
Umut ve Hayal Kırıklığı Arasında
Herkesin aklında aynı soru var: 2025’te asgari ücret ne olur? Bir yandan, geleceğe dair umutlarım var. Belki biraz daha yüksek olur, belki hükümet bir çözüm bulur, kim bilir? Ama diğer taraftan, “Yine mi aynı hikaye?” diyerek yaşadığımız belirsizlik bir yanda içimi kemiriyor. Umutlanmak istiyorum ama aynı zamanda hayal kırıklığına uğramaktan da korkuyorum. Geçen yıl artışla biraz rahat nefes aldık, ama enflasyon o kadar hızlı yükseldi ki, aslında artışın kendisi kayboldu. Bir şekilde hayatta kalmak için var gücümüzle çabalıyoruz ama hepimizin içinde bir sorgulama var: “Bu, gerçekten yeterli mi?”
Yine de, bazen insanın içinden bir şeyler yükseliyor, her şeye rağmen bir umut ışığı. Belki bir gün, daha iyi bir sistem kurulur. Belki 2025’te asgari ücret arttığında, belki de yıllardır hayalini kurduğumuz o hayat biraz daha ulaşılabilir olur. Ama bu düşünceler, o an içimi bir nebze de olsa rahatlatıyor. İnsan bazen çok küçük şeylere tutunmak istiyor.
Sonuçta Ne Olacak?
Bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum. Ama Kayseri’nin sabahları ne kadar soğuk olsa da, bazen içimi ısıtan bir umut kırıntısı arıyorum. 2025’te asgari ücret ne olur? Belki bir gün bu sorunun cevabını öğreniriz. Ama ben bir şey biliyorum: Bir genç olarak, umut etmekten başka bir şeyim yok.